AKTUALNOŚCI

Zainspirowana przez moją przyjaciółkę od 30 lat, Monikę Donner, chcę coś powiedzieć o moich cnotach niewieścich. Mam 50 lat.

Sposobów na uciszanie, onieśmielanie, usadzanie i zniechęcanie kobiety do stawiania się jest bez liku.

Niesamowite, ile reakcji – miłych, ale i skrajnie agresywnych – może wywołać publikacja wizerunku zwykłej, zmęczonej stopy dojrzałej kobiety. Wieczorową porą, czyli po całym dniu pracy i łażenia w upale, w sandale. :)

Dziś jest dzień, w którym miliony osób napiszą o swojej więzi z matką. Będą zamieszczać wzruszające fotografie, linkować ikoniczną piosenkę mojego ojca „Nie ma jak u mamy”.

Napisać w mediach społecznościowych o zasięgach jak moje o przyjęciu szczepionki na COVID to badanie socjologiczne instant. Nie ma co analizować tego, co piszą boty (zatrzęsienie), ale warto odnotować fakt ich wzmożonej aktywności. Bo ktoś je programuje i po coś. 

Mam nowy tytuł dla serwisu „ASZdziennik”. „Szok! 50-latka dyskutuje z tatą!”.

Przeczytałam mnóstwo wpisów z okazji wczorajszego Światowego Dnia Książki. Widziałam te regały (też takie kiedyś miałam), te subtelne deklaracje wyższości moralnej czytających nad nieczytającymi.

Szła krokiem niepewnym i chwiejnym jak zwierzę zmęczone co krwawi, ze wzrokiem lękliwym i gniewnym, tam Paryż, a ona w Warszawie...