AKTUALNOŚCI

O tej porze roku zawsze pytam siebie, czego mnie on nauczył? Jaki materiał życia przyswoiłam? Do jakich egzaminów podeszłam i jak mi poszło? Mijający 2022 był intensywny pod względem lekcji, które mi zafundował. Niektóre były bardzo trudne. Za wszystkie jestem wdzięczna i jedno, co mogę powiedzieć to, że nie wagarowałam

Nie, żebym się pasjonowała royalsami. Jestem człowiekiem lewicy i uważam ten cyrk za anachronizm. Ponadto, może najpierw niech się rozliczą z niewolnictwa i niech oddadzą, co pokradli na całym świecie. Potem możemy rozmawiać o tradycji, ciągłości i symbolach. Takie moje zdanie. 

Jako wielbicielka, a może nawet wyznawczyni, Tiziano Terzaniego (1938-2004), robię to, co on w książce „Powiedział mi wróżbita”.

Kerala. Zamieszkana przez chrześcijan, hinduistów, muzułmanów. W Kochi, gdzie właśnie jestem, jest także synagoga i niewielka, osiadła tu dawno temu diaspora żydowska.

Pewna obserwatorka moich społecznościówek podzieliła się w komentarzu trudną emocją. Napisała, że żyje w strachu.

Siedzę sobie wczoraj wieczorem na ganku, popijam herbatkę, przeglądam, co tam w necie. A mogłam sobie darować. Jeden komentarz, drugi, zaraz potem trzeci i kolejne: „Słyszała Pani, co powiedział Jan Peszek? Co Pani na to?”.

Był rok 2011, może 2012. Manifa Warszawska z okazji Dnia Kobiet. Zimno. Mało nas. Żadnych, naprawdę żadnych szeroko znanych twarzy. 

Dziś w kąciku wesołej feministki będzie o takiej drobnej sprawie, która jakoś wraca ciągle i czasem sprawia, że robi mi się smutno.